Cześć! Dziś zapraszam Cię na recenzję szybką, jak rozgrywka w tytułowy Color Addict. Jest to karciana gra na spostrzegawczość, która próbuje jednocześnie pobawić się trochę z Twoim umysłem. Jak jej to wychodzi? Sprawdźmy! 😉 Kilka słów o mechanice Standardowo, zanim przejdę do wrażeń kilka słów na temat samej rozgrywki. Color Czytaj dalej…
Cześć! Dziś na tapet biorę grę, a raczej serię gier od FoxGames, zamkniętych w małych pudełeczkach. Z jednej strony to tylko talia kart i na pierwszy rzut oka mogą wyglądać, jak zwykłe karcianki, a w rzeczywistości w środku kryją się familijne gry dedukcyjne. Jak sprawdzają się w praktyce? Zapraszam na Czytaj dalej…
Hej! Nie ma co ukrywać, że w kategorii gier familijnych Najlepsza Gra o Kotach (recenzja TUTAJ) była dla nas jedną z lepszych premier zeszłego roku, niewiele dalej w rankingu od Zombie Kidz (recenzja TUTAJ) – obie gry od Foxów. 😉 Z wypiekami na twarzy czekaliśmy zatem na dodatek, który swoją Czytaj dalej…
Widzisz na powyższym obrazku skośne linie, czy równoległe? Taką, jak i wiele innych iluzji optycznych można bez problemu znaleźć w sieci. W ich przypadku coś, co nam się wydaje, rzadko kiedy ma odzwierciedlenie w rzeczywistości. Podobnie wyzwanie optyczne stawia przed graczami Iluzja od FoxGames, na której recenzję Cię dzisiaj zapraszam! Czytaj dalej…
Koty to stworzenia wyjątkowe – wielu je kocha, wielu nienawidzi, jeszcze inni wręcz wielbią, a co poniektórzy widzieliby je najchętniej płonące na rytualnym stosie. W ich przypadku nie ma mowy o przeciętności, a skrajności często się przenikają. Zaliczamy się do grupy miłośników tych małych diabełków, a że nie możemy ich Czytaj dalej…
Muszę przyznać, że Wirus pojawił się w naszej kolekcji tak naprawdę przypadkiem. Kiedy Muduko (wtedy Trefl Joker Line) wysłało nam paczkę niespodziankę z tą grą, moją pierwszą myślą było: „super, to miłe, że dostaliśmy paczkę, tylko czy ta gra jest w ogóle warta uwagi?’. I takim oto sposobem pudełko przeleżało Czytaj dalej…
Wiejskie klimaty, przaśny dowcip, komiczna kreska, wredna negatywna interakcja – tak pokrótce można by opisać Stwory z Obory. Jaka gra zasługuje na zbliżony opis? Dokładnie – Munchkin. Sporo odniesień do tego światowego fenomenu się dziś pojawi, a jednocześnie odpowiem na pytanie, który z tych tytułów bardziej mi podpasował i dlaczego. Czytaj dalej…
Życie Superbohatera nie jest łatwe. Szczególnie na początku. Niezależnie od tego, czy urodziłeś się z niesamowitymi zdolnościami, uderzył w Ciebie piorun, jesteś miliarderem, który chce zbawić świat, czy wszedłeś w posiadanie magicznego pierścienia. Czasem dopada Cię bezsilność, a jedyne, co możesz zaserwować swoim przeciwnikom to soczysty kopniak. Jednak z biegiem Czytaj dalej…
Jeśli uwielbia się gry typu area control, tudzież dudes on map, to są gry, w które TRZEBA zagrać – Pan Lodowego Ogrodu, Rising Sun, Cry Havoc, Kemet czy recenzowany dzisiaj INIS. Naturalnym też będzie porównywanie tego ostatniego zwłaszcza do Kemeta i Cyklad (bo to w końcu ten sam wydawca oryginalny Czytaj dalej…
Ostatnio pisałem o grach, które już przy pierwszym kontakcie przyprawiają o szybsze bicie serca… Dziś chciałbym opowiedzieć o tytule, z którym było zgoła odmiennie – przy pierwszym kontakcie rzuciłem na tę grę tylko pobieżne spojrzenie, mruknąłem coś pod nosem i… poszedłem grać w Dead Men Tell No Tales. Po pierwszej Czytaj dalej…
Umarł król, niech żyje król! Hola, hola, każdy normalny dziedzic (i jego zazdrosne rodzeństwo) woli w pierwszej kolejności wybrać się do krypty byłego władcy i pozbierać trochę błyskotek – to w pełni zrozumiałe, prawda? W tej niewielkiej karciance od Allingames właśnie z taką sytuacją mamy do czynienia. Jak nam się Czytaj dalej…
W zestawieniu pięknych gier planszowych jest takie specjalne miejsce dla tytułów, które wabią słitaśnymi kolorami, cudownymi grafikami etc., aby później zaatakować z nienacka. Niektóre np. wykręcają mózg (jak Bongo), a inne budzą u niektórych skrajnie negatywne emocje. Czy Lutecja od Lacerty wpisuje się w ten trend? Skoro o tym piszę, Czytaj dalej…
Bardzo lubię gry cywilizacyjne. 7 Cudów Świata Pojedynek, to moja ulubiona „mała” dwuosobówka, Osadnicy: Narodziny Imperium było jedną z pierwszych „nowoczesnych” gier, w które zagrałem po dość długiej przerwie od grania, a Sid Meier’s Civilization to tytuł, który cenię sobie najbardziej pośród gier cywilizacyjnych, w które grałem do tej pory. Czytaj dalej…
Jakiś czas temu recenzowałem dwie gry, które bardzo przypadły mi do gustu. Jedną z nich było „Century: Korzenny Szlak”, w którym za zadanie mieliśmy zbierać i wymieniać przyprawy, aby dostawać za nie karty bogactwa (czyli punkty zwycięstwa na koniec gry), drugą zaś było „Multiuniverum” – duża gra, zamknięta w małym Czytaj dalej…
Mam 38 stopni gorączki, siedzę w pracy na lekach i piszę recenzję gry o… poszukiwaniu składników lekarstwa – istna planszocepcja 😀 Z racji tego, że zebrało się nam trochę tytułów do recenzji podesłanych przez wydawnictwo Lucrum, w październiku skupię się tylko na grach tego wydawcy – bo jest na czym;) Czytaj dalej…